 |
| Goleniowska ekipa prawie w komplecie (bez Roberta) |
Wszystko poszło zgodnie z planem: plany zrealizowane, każdy przebiegł co planował, wszyscy zadowoleni. Mariusz przybiegł, jeśli dobrze pamiętam, na 28 pozycji na około 130 osób, które wystartowały. Magda i Mela zaliczyły swój pierwszy oficjalny start, na mecie wprawdzie nie były w czołówce, ale miny wskazują, że specjalnie im to nie przeszkadza.
Trasa taka sama, jak przed rokiem, znaczy - trudna. Górki, pagórki, dołki i dolinki. Trasa dla tych, co potrafią rozważnie rozłożyć siły i nie mają tendencji, by rwać do przodu za wszelką cenę.
Z przyjemnością stwierdziłem, że z siłami nie ma najmniejszego problemu. Równe tempo przez całą trasę, nieważne: z górki czy pod górkę. Jedyny czynnik ograniczający to stan prawego achillesa, który akurat wczoraj nie miał najlepszego dnia, od rana lekko pobolewał, wolałem go nie nadwerężać. Biegłem w tempie, które nie powodowało bólu. Wyszło, że było to średnio około 5:07 na kilometr. Tempo jak najbardziej do zaakceptowania w Hamburgu ;) Widać, że bardzo dobrze mi zrobiło zdjęcie nogi z gazu i zwyczajny odpoczynek mięśni. Teraz trzeba dać parę dni wolnego achillesowi, niech i on wróci do względnej równowagi.
Jedyna wada biegu, to losowanie nagród, w tym roku dla goleniowskiej ekipy niepomyślne. Nikt nic nie wylosował. To niesprawiedliwe.
W filmiku, jaki znajduje się na dole, warto zwrócić uwagę na to, co się dzieje od 2:52 minuty. Szymon naprawdę nieźle rokuje! :)
 |
| Dziewczyny nas zawstydziły. Pamiętały o rozgrzewce i rozciągnięciu się. |
 |
| Chwila przed... |
 |
| I chwila po biegu. Pierwsze medale! |
 |
| Nie ma wątpliwości, kto jest królem |
 | ||
| I na koniec zasłużona grochówka ;) |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jeśli nie jesteś zalogowany, możesz komentować jako "anonimowy".